مراقبت از P

این می تواند در ترمیم سد روده برای جلوگیری از ورود باکتری به خون و کاهش جابجایی، تنظیم سنتز اتصالات محکم اپیتلیال روده، در نتیجه بلوغ روده و ترمیم آسیب های ناشی از استرس شرکت کند. مطالعات بیشتر و بیشتر نشان داده اند که متابولیت های پروبیوتیک در رشد اولیه روده حیوانات، تمایز سیستم ایمنی، تکثیر سلول های اپیتلیال و سایر فرآیندهای رشد و توسعه روده نقش دارند.

اثربخشی این درمان بر روی هر دو باکتری G- و G+، به ویژه سالمونلا و E.coli را هدف قرار می دهد، زیرا یکپارچگی غشای سلولی آنها را مختل می کند. با القای تشکیل کانال‌های یونی غشایی، غشاء در معرض خطر قرار می‌گیرد که منجر به نشت سلولی و در نهایت مرگ سلولی می‌شود.

متابولیت های پروبیوتیک از طریق مکانیسم های مختلف اثر، از جمله بر هم زدن یکپارچگی غشای سلولی، تداخل در عملکرد اسید نوکلئیک، تأثیر بر سنتز پروتئین و تنظیم فعالیت آنزیم مرتبط، اثرات ضد باکتریایی دارند. این ویژگی باعث می شود که مقاومت دارویی و عوارض جانبی آن بعید باشد و امکان کاربردهای درمانی و پیشگیرانه طولانی مدت در طول کشاورزی را فراهم می کند.

پروبیوتیک ها می توانند انواع متابولیت های فعال مانند اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه، پراکسید هیدروژن، اسید لینولئیک مزدوج، الیگوساکاریدهای کم فروکتوز و باکتریوسین ها را تولید کنند تا اثرات پروبیوتیکی خود را اعمال کنند. این محصولات توسط آزمایش های شخص ثالث تأیید شده اند و حاوی اجزای آنتی بیوتیک نیستند و آنها را سبز و ایمن می کند. به خصوص در مناطقی که آنتی بیوتیک ها ممنوع هستند، می توانند به طور موثر جایگزین آنتی بیوتیک ها برای اعمال اثرات ضد باکتریایی شوند.